خلاصة:
هدف پژوهش حاضر مقایسه سازگاری تحصیلی، اشتیاق به مدرسه و انگیزه پیشرفت دانش آموزان ورزشکار وغیرورزشکار بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای و جامعه آماری تمام دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ورزشکار و غیر ورزشکار شهرستان تربت جام درسال تحصیلی 1402 - 1401 که تعداد 322 نفر از هر گروه به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکرو سریاک ) 1984 (، پرسشنامه اشتیاق به مدرسه وانگ وهولکومبی ) 2011 ( پرسشنامه
انگیزه پیشرفت هرمنس ) 19۷۷ ( مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون تحلیل واریانس برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که: میزان سازگاری تحصیلی دانش آموزان ورزشکار بیشتر ازدانش آموزان غیر ورزشکار است. بین میزان اشتیاق به مدرسه آزمودنی های ورزشکار و آزمودنی های غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود ندارد. میانگین مولفه رفتاری در دانش آموزان ورزشکار نسبت به دانش آموزان غیر ورزشکار بیشتراست.بین میانگین مولفه هیجانی در دانش آموزان غیر ورزشکار و ورزشکار تفاوت معناداری وجود
ندارد. بین مولفه شناختی در دانش آموزان غیر ورزشکار و ورزشکار تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین میانگین انگیزه پیشرفت در دانش آموزان ورزشکار بیشتر از دانش آموزان غیر ورزشکار می باشد.