خلاصة:
پس از آشکارشدن دعوی میرزا حسینعلی بهاءالله دربارۀ نسخ آیین بیان و بنیا نگذاری آیین بهائی، میرزا یحیی صبح ازل در مقام جانشین باب به مخالفت با او روی آورد. وی در آثار گوناگون خود همواره بر بهاءالله و پیروانش تاخته و ایشان را بدع تگذار و مستحق عذاب خداوند گفته و پیروانش را از گرایش به ایشان برحذر داشته است. آنچه در این مقاله م یآید، گفتارهایی از کتاب اقصی است که در میان آثار سا لهای پایانی حیات صبح ازل جای می گیرد و نشان می دهد که در پایان زندگانی نیز بر همان دیدگاه پیشین بود و به بهاءالله و پیروانش نگاهی سخت داشت.
بعد اتضاح امر دعاوی میرزا حسین علی بهاءالله حول موضوع النسخ فی عقیده البابیین وموسس
البهايیه، انبری میرزا یحیی صبح الازل فی موقعه کخلیفه للباب انبری لمعارضته بهاءالله. و قد
داب فی مولفاته المختلفه بالهجوم علی بهاءالله واتباعه واعتبرهم اهل بدعه وانهم یستحقون
العذاب الالهی وحذر اتباعه من الایمان بتلک الافکار و المعتقدات. و ما سوف ترونه فی هذه
المقاله، هی اقوال من کتاب الاقصی الذی یعد احد مولفات الایام الاخیره من حیاه صبح الازل
وهی تظهر انه التزم بها فی الایام الاخیره من حیاته حیث کانت له نظره قاسیه جداعلی بهاءالله
واتباعه.
After Mirza Hossein Ali Baha’u’llah’s claim regarding the cancellation of the Bayan
Book and the founding of the Baha'i Faith was revealed, Mirza Yahya Sobhe Azal, as
the successor of the Bab, turned agains t him. In his various works, he has always attacked
Baha’u’llah and his followers, calling them heretics and deserving of God's punishment,
and warned his followers agains t leaning towards them. What comes in this article are
some sayings from the Book of Al-Aqsa, which is among the works of the las t years of
Sobhe Azal's life, and it shows that at the end of his life, he held the same view as before
and had a hard view of Baha’u’llah and his followers.