خلاصة:
ارزیابی فناوری و تعیین اولویت های راهبردی فناوری در هر سازمانی، یک ابزار موثر بر مبنای یک چارچوب مشخص و کاملا علمی انجام می پذیرد که مدیران راهبردی را برای استقرار نظام فناوری سازمان به درک بهتر فناوری و تصمیم گیری در مورد انتخاب آن هدایت می کند. پژوهش حاضر با هدف سنجش و ارزیابی فناوری های مطلوب سازمان های نظامی با تاکید بر قدرت هوایی نظامی انجام شده است. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه صاحب نظران و کارشناسان آگاه نظامی و قدرت هوایی نظامی در کشور تشکیل داده اند. با توجه به موضوع تحقیق و محدودیت خبرگان و کارشناسان در تسلط به مبانی و اهداف تحقیق، از روش گلوله برفی استفاده شده و داده های پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه تهیه و تحلیل آنها به روش آمار توصیفی انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد که از میان فناوری های مورد نیاز قدرت هوایی نظامی، اولویت فناوری های بعد «عملیات هوایی» شامل : هواپیماهای بدون سرنشین، مهمات هوشمند، هواپیماهای با سرنشین و ارتباطات و امنیت شبکه و در بعد «پشتیبانی هوایی» شامل : فناوری های زنجیره تامین هوشمند، مکانیزه بومی و خود اتکا، فناوری های لجستیکی و فناوری های هوش مصنوعی و فناوری های بعد «امور راهبردی سازمانی» شامل : فناوری بکارگیری بانک های اطلاعاتی، فناوری ارتباط و امنیت شبکه، فناوری های هوش مصنوعی، مدیریت و رهبری سازمانی و شبیه سازها به ترتیب دارای بالاترین اولویت فناوری هستند و باید در حوزه قدرت هوایی نظامی بیشترین سرمایه گذاری ها در این اولویت های فناوری صورت گیرد.
Assessing technology and determining strategic technology priorities in any organization is an effective tool based on a specific and completely scientific framework that guides strategic managers to better understand technology and make decisions about its selection. . The current research has been carried out with the aim of measuring and evaluating the desired technologies of military organizations with an emphasis on military air power .
The statistical community of the research is made up of all experts and knowledgeable military experts and military air power in the country. According to the research topic and the limitations of experts in mastering the basics and objectives of the research, the snowball method was used, and the research data was prepared using the questionnaire tool and their analysis was done using the descriptive statistics method .
The results of the research showed that among the technologies required by the military air power, the priority of the technologies of the "air operations" dimension includes: drones, smart ammunition, manned aircraft and communication and network security, and in the dimension of "air support"(logestics) includes: technology Smart supply chain, local mechanization and self-reliance, logistics technologies and artificial intelligence technologies and next technologies of "organizational strategic affairs" including: database technology, communication technology and network security, artificial intelligence technologies, management and Organizational leadership and simulators have the highest technology priority, respectively, and in the field of military air power, the most investments should be made in these priorities and in this sub-section of technology groups.
ملخص الجهاز:
نتايج تحقيق نشان داد که از ميان فناوري هاي مورد نياز قدرت هوايي نظامي، اولويت فناوري هاي بعد «عمليات هوايي» شامل : هواپيماهاي بدون سرنشين ، مهمات هوشمند، هواپيماهاي با سرنشين و ارتباطات و امنيت شبکه و در بعد «پشتيباني هوايي» شامل : فناوري هاي زنجيره تامين هوشمند، مکانيزه بومي و خود اتکا، فناوري هاي لجستيکي و فناوري هاي هوش مصنوعي و فناوري هاي بعد «امور راهبردي سازماني» شامل : فناوري بکارگيري بانک هاي اطلاعاتي، فناوري ارتباط و امنيت شبکه ، فناوري هاي هوش مصنوعي، مديريت و رهبري سازماني و شبيه سازها به ترتيب داراي بالاترين اولويت فناوري هستند و بايد در حوزه قدرت هوايي نظامي بيشترين سرمايه گذاري ها در اين اولويت هاي فناوري صورت گيرد.
سازمان هاي قدرت هوايي بايد به دليل داشتن بيشترين توانمندي فناورانه خود در بعد عملياتي در سه حوزه زير به برنامه ريزي براي حفظ اين توان و توسعه آن در ارتقاي بهره مندي از فناوري هاي جذاب و کليدي آينده ادامه دهند : توان آموزش و انتقال تجربه ؛ دانش ، توانايي فني نيروي انساني متخصص و توان بکارگيري و عملياتي نمودن .
سازمان هاي قدرت هوايي بايد به دليل داشتن بيشترين توانمندي فناورانه خود در بعد عملياتي در سه حوزه زير به برنامه ريزي براي حفظ اين توان و توسعه آن در ارتقاي بهره مندي از فناوري هاي جذاب و کليدي آينده ادامه دهند : توانايي فني نيروي انساني متخصص و توان بکارگيري، توان بکارگيري؛ عملياتي نمودن و توان آموزش و انتقال تجربه .