خلاصة:
امروزه سفر به کشورهای مختلف امری معمول می باشد اما در این میان برخی قوانین و دستورالعمل ها چالش هایی پیش روی افراد قرار می دهد از جمله آنها قانون منع خروج از کشور برای بانوان مجرد و بانوان متاهل به تنهایی می باشد. به موجب این قانون بانوان نمیتوانند بدون همراهی یکی از محارم خود از کشور خارج شوند به همین منظور برخی از افراد برای رفع منع قانونی دست به دامان پدیده ای به اسم ازدواج صوری شده اند. آنچه در این خصوص لازم است مورد مداقه قرار گیرد احکام مترتب بر این نوع از ازدواج از دیدگاه مذاهب اسلامی می باشد. این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی انجام شده نشان می دهد و یافته های آن نشان می دهد در میان اهل سنت مطلق نکاح هزلا یا جدا معتبر است و برای تشیع هم راهکارهایی برای شرعی کردن نکاح صوری وجود دارد؛ ثانیا به حسب مورد همه یا بعضی از آثار نکاح حقیقی برنکاح صوری نیز بارمی گردد.
ملخص الجهاز:
اولا اینکه در فرض این صورت دیدگاه فقهی مذاهب اسلامی پیرامون حکم چنین ازدواجی چیست؟ ثانیا آیا آثار ازدواج معمولی را دارد؟ ثالثا آیا محرمیت و نفقه و ارث و دیگر احکام بر این نوع ازدواج نیز مترتب می شود؟ مفهوم شناسی ازدواج صوری ازدواج صوری، مصلحتی یا کاغذی نوعی از ازدواجی است که بر مبنای عشق و علاقه و برای تشکیل زندگی مشترک نمی باشد بلکه به جهت مصالحی مانند دلایل سیاسی، استراتژیک و یا برای فرار از قانون یا گرفتن ویزا انجام می شود.
این نوع از نکاح برای عزیزان اهل سنتی که تمایل به مهاجرت به کشور هایی مانند برخی کشور های اروپایی را دارند و شرط اقامت، ازدواج با شهروندان آن کشور است می تواند راهکاری مناسب و شرعی برای اهل سنت باشد تا به وسیله آن آثار نکاح را مقید نمایند به عنوان مثال مرد و زن سنی مذهب می توانند بگویند ما برای گرفتن اقامت در کشور آلمان باید ازدواج نماییم و طبق قانون حداقل باید این ازدواج دو سال استمرار داشته باشد حال اینکه طرفین قصد ازدواج برای تمتع را ندارند و فقط می خواهند اقامت آنها ثبت گردد با این فرض برادران و خواهران اهل سنت می توانند از این قسم از نکاح به عنوان حیله ای برای حل مشکل اقامت استفاده نمایند ؛ همچنین مسلمانان سنی مذهب می توانند با استفاده از این قسم از نکاح راهکاری برای فرار از قوانین منع خروج زنان بدون محارم داشته باشند بدین نحو که نکاح را با شروط ضمن عقد مقید کرده و به نوعی آن را شبیه عقد موقت تشیع نمایند .