خلاصة:
ساختار آموزش نوین و امروزی ایران ساختار آموزشی نوین و امروزی ایران در قرن ۱۴ هجری خورشیدی تشکیل شده است. در واقع از اوایل حکومت پهلوی تشکیل سازمان آموزشی ایران در سطح مدرسه (۵ تا ۱۸ سالگی) تا به الان آغاز شد و دچار تغییرات زیادی شده است. آموزش و پرورش دارای مفاهیم زیادی است. در تعریف آن نه تنها میان مردم بلکه میان افرادی که در حوزهی تعلیم و تربیت صاحب نظر هستند هم نظریهی ثابتی وجود ندارد. د رباره مفهوم «آموزش و پرورش» باید بدانید که این نظام تنها به مدرسهء کودکان یا آموزش دروس خاص محدود نمیشود. بلکه «آموزش و پرورش» برای همه و در هر زمان و مکانی است. در بخشی از مقاله ساختار آموزش نوین و امروزی ایران میخوانیم: در ابتدایی» آموزش محدود به انتقال فرهنگ بود و هدف آن پرورش فرزندان به گونهای بود که بتوانند اعضا خوبی برای گروه یا قبیلهشان باشند. یک انسان اولیه دنیا را به شکل ثابت و تغییرناپذیر میدید. برای او فرهنگ تمام دنیایش را تشکیل میداد و این فرهنگ از یک نسل به نسل بعدی تنها مقدار کمی تغییر میکرد. جوامع اولیه تاکید زیادی روی لزوم پیوستن مناسب افراد به بدنه قبیله ید گروهشان داشتند. جوامع اولیه اشکال و تنوع فرهنگی زیادی داشته و بیان قوانین عام حاکم بر تمامی آنها کار سختی میباشد؛ ولی به هر حال نکات مشترکی بین فرهنگهای اولیه وجود دارد: افراد کوچک و خردسال در فعالیتهای بزرگسالان شرکت می کردند. یادگیری توسط مکانیزمهای تقلیدء تلاش برای فهمیدن احساسات و انگیزههای افراد بزرگ و تلاش برای شناسایی و تطبیق هویت خود با آنها صورت میگرفت.