خلاصة:
آموزش و پرورش از مهمترین نهادهای اجتماعی می باشد. در واقع؛کیفیت فعالیت سایر نهادهای اجتماعی تا اندازه زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد. کیفیت در حال حاضر یکی از محورهای اصلی همه مباحث آموزشی است و ارتقای آن مهمترین وظیفه وزارت آموزش و پرورش است. منظور از آموزش و پرورش در نوشتار حاضر همان آموزش و پرورش رسمی ای است که از دوره ابتدایی شروع و با اتمام دوره متوسطه به پایان می رسد و نهاد آموزش و پرورش کشور وظیفه اجرای آن را برعهده دارد. از جمله مشکلات بیرونی نظام آموزشی می توان به متکی بودن هزینه های تعلیم و تربیت به دولت و افزایش سطح توقعات مردم 1 برای مطالبه آن» پایین بودن حقوق و دستمزد معلمان» کمبود منایع مالی برای ساخت. تجهیز و اداره مدارس و پیچیدگی روشهای جلب مشارکت مردم در امور تعلیم و تربیت اشاره کرد. و در طبقه مشکلات درونی نظام آموزشی می توان به مواردی همچون روشهای فعلی گزینش» جذب. تربیت و نگهداشتن نیروی انسانی شاغل در آموزش و پرورش» ناکارآمدی نظام انتخاب مدیران به ویژه در سطح ادارات آموزش و پرورش (اعم از ستادی» استانی و منطقه ای)» عدم پویایی در مدیریت آموزشگاه ها » ناکارآمدی نظام کنترل» نظارت و ارزشیابی» کم اثربخش بودن برنامه های درسی موجودء پایین بودن سواد علمی معلمان و عدم انگیزه و علاقه آنها برای تدریس فعال در کلاسهای درس» نبودن عشق به آموختن, محبت و روابط انسانی و صمیمی بین کادر مدیریت مدارس» معلمان و دانش آموزان اشاره کرد.