خلاصة:
نبوت یکی از مباحث مهم کلامی است که مباحث و فروع آن همواره دغدغه متکلمان بوده و هست. در این نوشتار دیدگاههای دو تن از صاحبنظران معاصرء علامه طباطبایی و حسن حنفی» درباره وحی به شیوه تطبیقی بررسی شده است» حنفی نبوت را شعور انسان عادی به وجود مشکل و تلاش برای حل آن میداند» بهتبع آن وحی را وسیعتر از علامه دانسته است؛ بااینحال حکایتگری وحی از واقع» مستلزم بازخوانی و تاویل متون میباشد؛ تا معنای مورد نظر متن بهطور سیال و هرمنوتیکی و براساس تجربه شخصی در متن شرایط جامعه برداشت شود. این هندسه معرفتی از نظر علامه؛ تفسیر به راّی بوده» تاویل را حوزه متفاوتی از تفسیر معرفی میکند. وی وحی را شعوری خاص و متفاوت میداند که درک آن در توان انسان عادی نمیگنجدء وی تفسیر را مرتبط با حوزه الفاظ و مفاهیم دانسته» راه آن را جستوجو در متن قرآن میداند. علامه تاویل را مختص و بهمنزله روحی دانسته است که در کالبد آیات دمیده شده است.