خلاصة:
این مطالعه به تعامل پویا بین هوش هیجانی ) EI ( و موفقیت تحصیلی در بین دانشآموزان میپردازد. این تحقیق با استفاده از یک رویکرد ترکیبی، میزان همبستگی ابعاد EI ، از جمله خودآگاهی، خودتنظیمی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط را با شاخصهای مختلف پیشرفت تحصیلی بررسی میکند. روش های جمع آوری داده ها شامل نظرسنجی، مصاحبه و سوابق عملکرد تحصیلی است. یافتهها ارتباط مثبت معناداری را بین سطوح بالاتر هوش هوشی و موفقیت تحصیلی در زمینههای آموزشی متنوع نشان میدهد. علاوه بر این، بینشهای کیفی مکانیسمهای ظریفی را که از طریق آن EI بر نتایج یادگیری تاثیر میگذارد، مانند راهبردهای مقابله سازگارانه، مهارتهای بین فردی، و تابآوری در مواجهه با چالشهای تحصیلی، روشن میکند. پیامدها برای تمرین آموزشی و جهت گیریهای تحقیقاتی آینده مورد بحث قرار میگیرند و بر اهمیت پرورش شایستگیهای EI در کنار مهارتهای شناختی سنتی برای افزایش عملکرد کلی تحصیلی و رفاه دانش آموزان تاکید میکنند