خلاصة:
زمینه: پیچیدگیهای نحو و آراء متفاوت نحویان» از نخستین قرن-های انتشار زبان عربی. آموزش نحو را با و نحو مشکلاتی مواجه ساخته است. به همین جهت بسیاری از صاحب نظران با طراحی مدل-های نو و تالیف آثار جدید، سعی کردهاند مشکلات آن را برطرف کنندء بی شک ملتهای متحد و متمدنی که اصالت خود را در ادییا جهان به اثبات رسانده و سابقة زرینی از علم و معرفت کسب کرده-اند پیش ازهر چیز به وحدت زبان روی آوردهاند. ت عرب مواد و روشها:مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن. کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتابء مقاله. منابع خارجی و ... و آموخته های محقق استفاده شده یافته ها: از نظر این پژوهش زبان یکی از مهمترین شاخصه های هویت و وجه تمایز ملت-هاست. چنانکه شناخت واقعی آنها بدون شناخت زبان آنان ممکن نیست. زبان هر قومء آنها را با تاریخ» جغرافیا و سرزمینی که در آنجا زندگی کردهاند و مهمتر از همه با فرهنگی که بدان شهرت دارند مرتبط میسازد. از همین روی ایجاد هر گونه ضعف و سستی در زبان یک ملت یا جایگزینی زبان جدید به جای آنء به معنای ضربه زدن به فرهنگ نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که دانش تصریف که وظیفه نجزیه کلمات را بر عهده دارد در ادبیات عرب سخت با اهمیت است چه بوسیله قالب هایی که توسط دانشمندان علم صرف ارایه شد زبان عربی گسترش لغوی یافت. در نیمه نخست سده ۳ ق ابو عثمانی مازنی کتابی مستقل در صرف تالیف کرد پس از او جنبش ثالیف در علم صرف همچنان ادامه یافت نا این که در سده ۷ ق ابن حاجب کتاب الشافیه فی التصریف را نوشت و بسیار مورد توجه قرار گرفت به گونه ای که سبب شد تالیفات گوناگونی درباره آن به رشته تحریر درآید که تقریبا محتوای اصلی همه آنها یکی است. در میان همه این تالیفات شرح رضی الدین استرآبادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.