ملخص الجهاز:
"حال ما به این مسئله که چین چگونه مشکلاتی را که ویژه کشورهای کمتر توسعهیافته و بخصوص کشورهای پرجمعیت جنوب و شرق آسیاست یعنی:افزایش نرخ انباشت(تجمع) سرمایه،تولید و انتقال مقدار مناسب غذا برای جمعیت ساکن در شهرها،کاهش نرخ رشد جمعیت،جلوگیری از مهاجرت غیرلازم به شهرها و افزایش نرخ بیکاری در شهرها، ایجاد فرصت اشتغال مناسب در روستاها و مبارزه با تمایل در جهت رشد نابرابری در- آمد که در مراحل اول رشد اقتصادی جدید اجتنابناپذیر است،را حل کرده است.
اگر فرض کنیم که تعدادی از این افزایش تولید جذب مقاصد نظامی شده است و باتوجه به این مسئله که تولید صنایع سنگین در برگیرنده ساختمان و سایر اجزاء تشکیل سرمایه نمیباشد،آمار موجود پیشنهاد میکنند که نرخ تشکیل سرمایه هنوز هم بسیار بالا میباشد.
در این مورد چین نسبت به سایر کشورهای کمتر توسعهیافته از مزایای بسیاری برخوردار است:تعهد روشن و آشکار رهبران سیاسی- برای کننرل جمعیت،سیستم آموزش ابتدائی همهگیر در شهرها و تقریبا در روستاها،یک شبکه بسیار توسعهیافته کلینیکها و دارو که گروه بسیاری کمک پزشک در آنها کمبود پزشکان متخصص را جبران میکند و یک نظم اجتماعی قوی که نسبتا مختص چین بوده و در حال حاضر بوسیله سازمانها و واحدهای حزب کمونیست تقویت میگردد.
از میان برداشتن فقیر در اقتصادی که هنوز عقبافتاده و فقیر است یک موفقیت چشمگیر میباشد تدابیری که برای از بین بردن فقر در چین اتخاذ شده عبارتند از: 1-اموزش و بهداشت مجانی 2-سیستم قیمتگذاری که در آن قیمت مواد غذائی اصلی،پوشاک،اجاره آپارتمان، خدمات شهری،حملونقل عمومی و سایر اقلام ضروری بسیار پائین تعیین شده و بوسیله جیرهبندی مصرف غلات دروغینهای گیاهی، پوشاک و حجم واحد مسکونی بنفع کمدرآمدها تقویت میگردد."