خلاصة:
تبیین ماهیت اشاعه فحشاء، مستلزم آگاهی از هنجارها، ارزشها و اصول رفتاری، اخلاقی و فرهنگی حاکم بر جامعه است. سوالی بنیادین که مطرح است عبارت است از این که چه تشابه و تفاوتهایی بین نظامهای حقوقی ایران و فرانسه و فقه امامیه در این خصوص وجود دارد؟ در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی اهم نتایج بدست آمده این است که در هریک از نظامهای حقوقی یاد شده در صورتی که فحشاء به معنای خاص آن (فعالیت جنسی خارج از چارچوب روابط زناشویی و ازدواج) به کار برده شود، هیچ یک از نظامهای حقوقی ذکر شده این رفتار را بیپاسخ نگذاشته، چرا که باعث ورود خدشه و آسیب به حریم خانواده و ارزشهای حاکم بر جامعه شدهاند. در معنای عام تر، نه تنها فقهای امامیه، بلکه قانونگذار ایرانی تحت تأثیر تعالیم دینی و اخلاقی، حساسیت بیشتری نسبت به ارزشهای اخلاقی و دینی از خود نشان داده و نسبت به مخالفتهایی که با این ارزشها میشود برخوردهای شدیدی را روا میدارد که در این خصوص حساسیت و یا برخوردهایی در نظام حقوقی فرانسه مشاهده نمیشود.
Explaining the nature of the prostitution Fostering requires an awareness of the norms, values, behavioral, moral, and cultural principles that govern society. The fundamental question arising here is what the similarities and differences are between the legal systems of Iran and France with Shia 's jurisprudence in this regard? In the present study, based on descriptive-analytical method, the most important results are that in each of the mentioned legal systems, if prostitution is used in its specific meaning (sexual activity outside the framework of marital relations and marriage), none of the legal systems has not left it unanswered, because they have caused damage to the privacy of the family and the values that govern society. In a wider general sense, not only the Shia jurists, but also the Iranian legislature, under the influence of religious and moral teachings, is more sensitive towards moral and religious values moreover, reacts sharply to the opposition to these values. However, there is no sensitivity or conflict in this regard in the French legal system.
ملخص الجهاز:
اگر چه مورد و مصداق نزول آيه مخصص عموم مفهـوم آيـه نيسـت ، ولـي بـه صـراحت بيـان ِ ميکند که ملاک عذاب اليم در دنيا و آخرت ، صرف حب اشاعه فحشاء بدون هيچ عمل خـارجي نيسـت ِ (صدر، ۱۴۱۸: ۲۹۲/۱) به نظر ميرسد که با توجه به آيات متعدد قرآن کريم در مورد معاني (اشاعه فحشاء، فاحشه و فحشـاء) ميتوان به دو مفهوم (عام و خاص ) دست يافت ، بدين نحوکه ، برخي آيات دربرگيرنده مفهـوم عـام هسـتند مانند؛ إنما يأمرکم بالسوء و الفحشاء وأن تقولوا علي الله مالا تعلمون (بقره / ۱۶۹) «اين دشمن اسـت کـه به شما دستور زشتي ميدهد و بر آن ميگمارد که سخناني از روي جهل و ناداني به خدا نسبت دهيـد.
برخي از حقوقدانان در مورد اصطلاح بـه کـار رفتـه در بنـد الـف (مرکـز فسـاد يـا فحشاء) و بند ب (تشويق به فساد يا فحشاء) ماده فوق مينويسند: مفهوم مرکز فحشاء في الجمله معلـوم و ۶۰ پژوهش تطبيقي حقوق اسلام و غرب ، دوره ۱۱، شماره ۱، پياپي ۳۹، ۱۴۰۳ مشخص است .
(شامبياتي، ۵۷۵/۳:۱۳۸۸) آنچه در تحقق عنصر رواني اين جرم لازم است سوء نيت عـام اسـت و ۶۲ پژوهش تطبيقي حقوق اسلام و غرب ، دوره ۱۱، شماره ۱، پياپي ۳۹، ۱۴۰۳ قصد اشاعه فحشا و فساد به عنوان سوء نيت خاص لازم نيست چرا که ممکن اسـت هـدف از انجـام ايـن عمل کسب درآمد نامشروع يا اهداف ديگري باشد.