خاموشی ایکار (به انگیزه اولین سالمرگ ساعد فارسی رحیم آبادی) مقدمة ومراجعة

"اما اگر سخن‌"گوته‌"را بپذیریم که ارزش یک هنرمند به‌ تاثیری است که بر نسل‌های بعد می‌گذارد و افق امکانات آنها را گسترش‌ می‌دهد،براستی ارزش زندگی و رنج‌های فارسی که زائری بود پرشور در طلب حقیقت و زیبایی،بسیار بیش از آن چیزهایی است که همچون اشیایی قابل‌ تملک از خود بجا گذاشت. بااین‌حال به هیچ وجه نباید گمان کرد که فارسی در تلاش بود تا مفاهیم و فضای حاکم بر این آثار را،این بار از طریق معادلات‌ تجسمی بازآفرینی کند. اما خوب می‌دانست که با تمام‌ مزایایی که ممکن است شهر فرنگ برای او داشته باشد،هرگز این محیط نمی‌تواند همان خاکی باشد که وی در آن ریشه دوانیده و در مرحله‌ی میوه‌ دادن،قرارش داده است. در برابر این موج‌ بی‌تفاوتی ویرانگر که هرکس تنها به فکر نانی است که می‌باید از هر راه به خانه‌ ببرد،طغیان و اعتراض هم شاید جز طرف دیگر همان سکه نباشد."