ما به هدفمان رسیدیم (به بهانه اجرای پرفورمانس «عبور از حس») محادثة ومقابلة

"هنر جدید ما به هدفمان رسیدیم‌ گفتگو با محمد باقر ضیایی به بهانه اجرای پرفورمانس«عبور از حس» دلبر شهباز درباره کار خود یا همان پرفورمانس اطلاعاتی را در اختیار ما قرار دهید؟ پرفورمانس به عنوان آخرین شیوه‌های بیان بخش مهمی از عنصرهای هنری جهان را چون موسیقی،آوا،نور،رنگ،فرم، رقص،افکت‌های صوتی و نوری و غیره را در خود جای داده‌ است. این اجرا با حضور خود آرتیست به عنوان کننده‌ی کار که واژه‌ها را انتخاب می‌کند و به گوش جمعیت شنوندگان می‌رساند صورت می‌گیرد که این‌ واژه‌ها خود همان اثر پرفورمانس هستند. این هنر قصد به وجود آوردن امکان همکاری‌های سایر رشته‌های هنری مثل‌ موسیقی،حرکات موزون یا فرم واژه‌ها مثل متن و یا حضور شعر را دارد و حرکت بدن حول محور یک اتفاق بصری که در واقع یک تابلوی بزرگ 2x01 متر بود،ایجاد شد. گفتارهایی‌ به وسیله چند نفر به اجرا در می‌آید و ححمی از آوا ایجاد می‌شود که دیدنی نیست ولی شنیدنی است و حضور فرمال‌ دارد بنابراین خود گفتار هم می‌تواند فرمی را ارایه دهد که در ذهن افراد تأثیر دارد و من نیز به دنبال فرم بودم. در مورد هنر ایران هم من فکر می‌کنم اگر تا قبل از این مثلا از زمان کمال الملک تا این سال‌ها هنرمند ایرانی‌ به نوعی مقلد شیوه‌های مکتب غرب بوده‌اند،امروزه با جهانی‌ شدن وسیله‌ی بیان و آزادشدن نقاش از سنت آکادمیک، هنرمند ایرانی می‌تواند اتفاقات بصری را ایجاد کند که متعلق به‌ وطن خود می‌باشد."