مناظره (کشف الاسرار و عدة الابرار) الأدب والفن

"شیرینی و روانی و گیرندگی زبان سخن سعدی و حافظ از شعرای سابق‌ و قاآنی از متأخرین که گوی سبقت را از همه اقران خود ربوده‌اند گوئی این‌ تصور را بوجود آورده که چنین فصاحت و بلاغتی در زبان فارسی نتیجه‌ اصالت محلی زبان اینان بوده است و از آن غافل مانده‌اند که زبان شیرازی خود مانند زبان کازرونی و نیریزی و ایگی و لاری و لری لهجه‌ای از لهجه‌های پهلوی‌ جنوبی یا ساسانی بوده و ارتباط لفظی و دستوری شیرازی با آذری و کردی و زنجانی و اصفهانی،بیش از پیوند لغویش با فارسی دری و سغدی و طخاری‌ بوده است و اینها در اصل از دستهء لهجه‌ها و زبانهای غربی ایران بشمار می‌آیند و با زبانها و لهجه‌های شمال شرقی اختلاف اساسی و قدیمی داشته‌اند."