ملخص الجهاز:
"برای انجام این منظور که در عین نشاطانگیز و آموزشی بودن،بچهها را در جهت درک عمیقتر نسبت به ماهیت نارساییها و محدودیتهای جسمی هداتی میکند،در تنظیم یک برنامهء جامعه،پیشنهادات و اهداف زیر ارائه میشود: 1-بالا بردن میزان پذیرش کودکان معلول بهعنوان یک فرد،و تفهیم این نکته که آنها نیز درست شبیه سایر افراد هستند و باید برای شرکت در فعالیتهای گروهی عادی تشویق و ترغیب شوند.
همچنین تراپیست یا درمانگر میتواند راههایی را که خود بچهها میتوانند به افراد معلول کمک کنند،به آنها گوشزد کند؛مثلا آموزش این نکته که معلول در صورت نیاز، خودش باید تقاضای کمک کند و اصرار بیموقع برای کمک کردن به وی ممکن است موچب آزردگی خاطر معلول بشود.
به بچهها کمک کنید تا در مورد اینکه احمد قادر به انجام چه کارهایی است،پیشنهادات واقعی و درستی ارائه دهند؛مثلا یک هفته پس از گچ گرفتن پای احمد از بچهها بپرسید:«آیا حالت امروز احمد از دفعهء اولی که او را با پای گچ گرفته دیدید،فرق کرده است،یا نه؟»،«آیا پای گچ گرفتهء وی جیزی را در وی عوض کرده است؟»،از احمد بپرسید:«آیا احساس میکنی چیزی در تو تغییر کرده است؟»،«آیه به مدرسه آمدن برایت مشکلتر شده است؟»،«به مدرسه آمدن بچههایی که برای همیشه دچار ضایعه هستند،چطور؟»،«آیا بهتر است این بچهها به درسه بیایند یا اینکه معلم سرخانه داشته باشند؟» 10-ترتیب دادن مسابقات ورزشی و برگزاری جشنها و نمایشها و سرودخوانیهای که به مناسبتهای مختلف در مدارس صورت میگیرد با شرکت بچههای معلول و غیر معلول و دعوت از بچههای معلول سایر کلاسها یا مدارس برای شرکت در برنامههای گردش علمی دسته جمعی موجب میشود تا بچهها احساس همبستگی و اختلاط بیشتر و صمیمانهتری پیدا کنند."