مرثیه ای با زبان الکن محادثة ومقابلة

"آتش) 12 تیر 1356-تبریز (به تصویر صفحه مراجعه شود) 2lوقتی نگاه من‌ بر قله‌های روشن اوراق«الغدیر» پرواز می‌کند می‌گویم:«ای دریغ،کجا رفت آن بزرگ؟ آن مرد راستین‌ آن کس که گردوخاک گذشت زمانه را از روی آبگینهء تاریخ‌ پاک کرد. بر قله‌های روشن اوراق«الغدیر» این راز را به دست خدایی نوشته‌اند: «علامه‌ی بزرگ-امینی- نمرده است‌ او چون شهید،زندگیش جاودانه است!» (به تصویر صفحه مراجعه شود) در سوگ تو می‌خواستم قصیده‌ای بسرایم‌ به قامت یلدا و روانی رود!..."