ملخص الجهاز:
"هرچند پس از آن، تنها یک نمایش سبک طراحی لباس زنان یا «شوی فشن» در سالن ورزشی حجاب برگزار شد و مهلا زمانی، طراح لباس و برپاکنندهی این نمایش با این کار عجیب و غیرمنتظرهاش، مورد تهدید قرار گرفت و حتی دستگیری او شایع شد،* اما این هم نمیتواند در راستای خبر رییس اتحادیهی پوشاک قرار بگیرد.
نصیری با دیپلم خیاطی از کشور آلمان و 35 سال سابقهی آموزش معتقد است: «طرح لباسها به طبع مشتری و بازار بستگی دارد و نمیتوان گفت که طراحان لباس، القاکنندهی مدل یا طرح خاصی هستند، حتی اگر این امر از طرف یک گروه کارشناسی صورت بگیرد.
بصیری میگوید: مردم، پوشش عادی و طبیعی خود را دارند و آن گروه از جامعه که اهل تنوع در طراحی لباس است، قشر جوانها است که تقریبا از الگوی خارجی پیروی میکند و پوشش همسالان غربی خود را ـ که الگوهای رفتاری و اجتماعی او را تشکیل میدهند ـ انتخاب میکند».
در عصر تازهی ارتباط، دریافت این طرحها و تصویرها، امری عادی و طبیعی است و نه تنها کسی نسبت به آنها انتقاد میکند، بلکه شنیده میشود که مدلهای کفش و لباس پس از آن که در کشورهای اروپایی به مد انتخابی هفته یا ماه تبدیل میشوند، به فاصلهی 12 تا 14 روز به ایران راه مییابند و از سوی شرکتهای کفش و لباس از خط تولید بیرون میآیند تا با بالاترین قیمتها در اختیار مشتریان تنوعطلب قرار بگیرند."