صحنه: روخوانی متنی به صدای بلند (نگاه به زن نیک ایالت سچوان) مقالة

"این امر گرچه نمایش را به اجرای رادیوئی نزدیک میکرد، ولی به نظر من یکی از نقاط اصلی قوت این اجرا بود که آن را به هدف اصلی مد نظر این‌گونه برنامه‌ها نزدیکتر ساخت؛ گوئی کارگردان تصمیم گرفته بود متنی را برای تماشاگر به صدای بلند بخواند و به همین سبب وظیفه خواندن دستور صحنه‌ها را نیز به عهده یک گوینده قرار داده بود. به همین سبب در نمایش با خیل عظیمی از روخوانان مواجه بودیم ـ که با چینش خاصی در صحنه قرار گرفته بودند ـ و با توجه به هدف این اجرا یعنی خواندن متن برای تماشاگر، باید گفت که چندان ضروری به نظر نمیرسید. درواقع در اجرای روخوانی نمایش، قسمت اعظم این شعرها و گفتارهای مستقیم بازیگران با مخاطبین حذف شده‌اند ـ که احتمالا به دلیل پرهیز از طولانی شدن مفرط کار بوده است ـ اما با این عمل، حصول به هدف مد نظر برشت، یعنی فاصله‌گذاری، نیز از دست میرود."