ملخص الجهاز:
"عامل کاملا تازهء دیگر که بایستی به حسابش آورد،خود نتیجهء نوع خاص تکنولوژی یعنی پزشکی مدرن است،به سادگی تمام میتوان گفت:تنها در همین سده،و در بخشهای بسیاری از جهان حتی دنیای غرب است که مسألهء یک یا دو نسل انسانی،فقط رساندن اکثریت بزرگ نوزادان به سن بلوغ محسوب میشود.
این وارونگی ارزشها،تنها طرد ویژگیهای به دست آمده به عنوان انگیزشی اساسی برای کنش فردی در جامعهء نو نیست،بلکه با فکر زندگی به برنامه و تجربهء زمانی،که زندگی به برنامه مبتنی بر آن است نیز،دشمنی دارد.
ملازمهء تناقض روشها (خود واژهء(روش)به دنیای نمادین مهندسان و دیوانسالاران اشاره دارد)با دستیابی به مناسبات غیر شالودهای با دیگر مردم،دلیلی است بر دشواری ذاتی انگیزهء نوگریز:کسی میخواهد در برابر دیگران،به شیوهء یک شاعر،حساس باشد و دیگری یاد گرفته است به اقتضای موقعیتهای برنامهریزی شده و معین،به شکل کلیشههای آماده،چنین حساسیتی را برای مقاصد خاصی به کار گیرد.
از قضای روزگار،فرهنگ جوانان چیزی است که فرض میکند هر کس باید در بینظمی فعال«به کار خود بپردازد»-نتیجه این میشود که انگار همه موظف به انجام کاری خاص و نیز کارهایی که علاوه بر آن،پیشبینی میشود،هستند.
برخی از سناریوهای پیش گفته،به مقیاس وسیع،بستگی به این دارد که آیا پاد تعریفهای واقعیت،برای پیریزی آینده موفق خواهند بود و چه نوع قدرت سیاسی برای تأمین اعتبار چنین پادتعریفهایی در دست است.
با اینهمه ما معتقدیم که تلاش در یافتن جایگزین برای الگوهای نهادین موجود،تنها میتواند از توجه به مرزهای احتمالی چنین امر مهمی بهره گیرد و ما بر آنیم که باید مرزها را جست و به طور عمده آنها را در نهادهای تکنولوژیک و بوروکراتیک جامعهء نو و ساختارهای آگاهی که ذاتا متعلق به آنهاست،یافت."