ماژیک های رنگی خاطره های سفید (تأملی در روابط «ما» و سید مرتضی آوینی) مقالة

"ناگهان مد شد که در گفتگوها و سخنرانی‌ها و خاطره‌گویی‌ها -امان از این خاطره‌گویی‌ها-بگویند آوینی چندان هم آدم مهمی نبود و ما بیشتر از او می‌فهمیدیم و فلان جا و بهمان جا اشتباه کرد و دوباره‌ مثل سالهای 70 و 71 به او بد و بیراه بگویند و حسادت خود را نسبت به‌ جامعیت نگاه او،ورود عجیب و با قوت او به حوزه‌های مختلف و حتی‌ کسانی که نظر او را جلب می‌کردند،خالصانه!بروز دهند. در تناظر معکوسی که آوینی از آن سخن می‌گوید، جایگاه حکمت مصنوعی جدید کجاست؟اگر حکمت حاصل ایمان‌ خالص و مشاهده-لا اقل-وجوهی از حقیقت است-که هست-این‌ حکمت جعلی باید حاصل بی‌تقوایی و ریاکاری حرفه‌ای جماعتی باشد که بی‌شرمانه برای هر هدفی-کوچک یا بزرگ-به خوابی که از امام‌ زمان-علیه السلام-دیده‌اند یا ندیده‌اند،آویزان می‌شوند و حتی از محضر ایشان نقل قولهایی برای سخیف‌ترین اهوای نفسانی خود دست‌ و پا می‌کنند."