ملخص الجهاز:
"حالا که دکتر اقبال از این جهان رخت بر بسته و از بین ما رفته است،با تشکر از پیشگامی جناب یغمائی صفحهای از دفتر خاطرات خود را به خوانندگان مجلهء وحید هدیه میکنم،شاید با این حقیقت گوئی روان رفیق از بین رفته نیز شاد گردد: سال 1329 خورشیدی وضع مدارس شهر تبریز بسیار بد و تأسفآور بود به طوریکه در شهر و حومه تبریز که آن وقت حدود سیصد هزار نفر جمعیت داشت،برای تحصیل اطفال این جمعیت انبوه،فقط 70 باب مدرسه از کودکستان تا دبیرستان و مدارس حرفهای وجود داشت که تنها یازده باب از آنها در ساختمان دولتی بود.
من نیز پیشنهاد استاندار را در وزارت کشور به وسیلهء نمایندگان تبریز تعقیب نمودم تا موافقت وزارت کشور اعلام شد و برای اولین بار دکتر اقبال چکی به مبلغ سیصد هزار تومان فرستاد که در فرهنگ با نظر کمیسیونی به عضویت پیشکار دارائی، دادستان تبریز،رئیس فرهنگ و نمایندهء استانداری و سه نفر از معتمدان محلی(مرحومان حاج محمد نخجوانی و حاجی محمد تقی جوادزاده و آقای حاج معصوم شیخ الاسلامی)به مصرف ساختمان پنج باب دبستان که قبلا محل آنها را نگارنده از قبرستانهای متروکهء شهر انتخاب کرده بودم،برسد."