یادداشت: واژه ای که تا خدا، قد کشید مقالة

"برگردان آزادبخشی از نهج البلاغه غلامرضا عمرانی‌21 (به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود) کدام کلید؟22 کلید در قفل گیر افتاده است؛نه قفل را باز می‌کند،نه‌ از قفل بیرون می‌آید و نه حتی می‌چرخد؛مخمصه‌ی‌ غریبی است؛عجله دارم؛عرق می‌ریزم؛گرما هم‌ کلافه‌ام کرده است؛بالأخره با زور و فشار،کلید را اندکی‌ به راست و چپ می‌چرخانم. بهت و تعجب پسر به‌ اوج خود رسیده است؛می‌پرسد: «شما که به این خوبی بلد بودید،چرا دو دقیقه پیش نتوانستید باز کنید؟ می‌گویم یقین نداشتم کلید کدام است؛حالا که فهمیدم؛ به سادگی باز شد؛ماجرا بسیار ساده است؛در حقیقت قفل را من باز نکردم؛یقین باز کرد. » می‌گویم:«آن هم ساده است؛آن‌جا به درستی کلید شک کردم؛تمام زحمتم هدر رفت و نتیجه نگرفتم؛ در حقیقت شک نگذاشت در را باز کنم؛ما فقط شکیم‌ و یقین؛همین؛تا کدام غلبه کند؛میدان را به او وا می‌سپاریم»."