"دو جملهء دیگر در توصیفات دیوئی دربارهء تربیت وجود دارد که قابل توجه است:1-«تربیت را باید فرایندی دانست که به روشنی افکار نوع بشر رهنمون می‌شود»2-«بنابراین، تربیت بدون تهذیب عادتهای عمده کامل نیست»این دو مطلب بعنوان اهداف و امال تربیت بسیار جالب‌اند.
ولی برای تحقق بخشیدن به این‌گونه اهداف و آمال،سایر ابعاد روحی انسانها حتما باید مورد اهمیت قرار بگیرد.
بعنوان مثال:مادامیکه پاسخ این سه سؤال را(از کجا آمده‌ایم؟برای چه آمده‌ایم؟به کجا می‌رویم؟)بطور صحیح و قانع‌کننده و قابل پذیرش به انسانها تعلیم ندهند و تربیت را در انسانهایی پیاده کنند که پاسخ سوالات مزبور را ندانند،هیچ نتیجه‌ای نخواهد داد،زیرا هستی چنین انسانهایی معنای خود را نیافته است،چگونه می‌توان افکار آنان را دربارهء هستی خود روشن ساخت و چگونه می‌توان عادتهای پلید و نابکارانهء آنان را تهذیب نمود؟!
یک تعریف عمومی ولی قابل توجه از راغب اصفهانی نقل شده است که حتما برای شناخت اصیل‌ترین عنصر تربیت باید مورد توجه قرار بگیرد."
(
, 
, 
)
