نهج البلاغه: علی لسان الحق (58): سخن سی و پنجم المتفرقات

"و چون رفیق‌ من ولی خون عثمان و احق همه مردم بمقام عثمان است من او را بخلافت‌ نصب کردم،چون انگشتری که بر دست کردم چون سخن عمرو عاص تمام‌ شد ابو موسی متحیر شده تازه بهوش آمد که اغفال شده فریادش بلند شد که ای مرد تاجر حیله کردی مثل تو چون سگ نشسته بد خواست‌ که بهرحال از خوی بد دست بردار نیست،عمرو عاص گفت مثل تو چو خریست که بار کتاب و اوراق بدوش میکشد مردم بر پا خواستند و بانک‌ بریو هم میزدند و با تازیانه بهم حمله کردند در این میان ابو موسی‌ بشتر خود سوار شده بطرف مکه فرار کرده امیر المؤمنین در این مدت‌ در کوفه منتظر خبر حکمین بود تا آنکه خبر بآن حضرت رسید و فریب‌ خوردن ابو موسی را شنید بسیار متاثر و اندوهناک گشت با حال تاثر به‌ مسجد آمده این خطبه را خواند قوت میگیرند و مقصود آیه کریمه نیروهای محرکه و جاذبه و دافعه زمین‌ است که در واقع قوت آن بوده جلوگیری از سقوط و هلاکت زمین‌ میکنند بنابراین اشجار و نباتات خود قوت بشر و قوت‌خوار زمین‌ بوده جزء خاکند(بمقاله اعجاز قرآن در شماره دوم سه ماهه‌ای آئین‌ اسلام؟؟؟) (*)اکثر از مفسرین اقوات را که جمع قوت است بر اشجار و مواد خوراکی اطلاق کرده‌اند در حالی‌که؟؟؟؟؟؟"