توحید: مختصات نظر توحیدی (29) مقالة

"این کوتاه فکران از توجه بهمین امور دنیائی که هر قدم آن مثال و آیتی برای فهمیدن امور معنوی بزرگتر است نیز غافلند و اگر درست دقت میکردند که چرا طبیب‌ دوای تلخو نامطلوب بمرض میدهد و چرا جراح عضو مریض‌ را میبرد و چرا استاد شاگرد را تنبیه میسازد و چرا پدر جگر گوشهء خود را میزند در صورتیکه همهء اینها نه تنها دشمن‌ نیستند بلکه همین اعمالشان نشانهء نهایت دوستی و خیرخواهی‌ است آری اگر در این امور روزمرهء حیات تفکر میکردند اسرار بزرگتر معنوی را بخوبی میتوانستند بفهمند و دیگر در فکرشان نکات تاریکی که با آن دنیا را سیاه و جلو چشمشان‌ منشوری که با آن جهان را وارونه مشاهده کنند موجود نبود و مانند موحدین بجهان نظر میکردند. مصائب دنیا هم معالجاتی هستند از هر دو نوع‌ یعنی هم برای مصون ماندن انسان است از غفلت و خطا و نادانی‌ و هم معالجه انسان در وقتیکه دست بگریبان با غفلت‌ شده است."