فرهنگی: بهره وری از زمان مقالة

"(قو علی خدمتک جوارحی) با توجه به این مطالب،قبل از بحث در مورد اوقات فراغت لازم است افراد را به سرمایه‌ عظیمی که در اختیار دارند(عمر)متوجه کنیم تا از فرصتی که خداوند به آنان داده و بر آن‌ها منت‌ نهاده است تا بتوانند با بهرمندی از دیگر نعمات‌ الهی همچون عقل،دین و نعمات طبیعی خود را به بالاترین درجات کمال برسانند و بیشتری‌ بهره را ببرند. اما اگر این برنامه‌ریزی و استفاده‌ از عمر در مسیر تکامل و هدایت انسان نباشد و فرد را به سوی کمال وجودی خود سوق نداد، برنامه‌ریزی و عدم برنامه‌ریزی برای اوقات عمر و حیات،علی السویه است؛زیرا نتیجهء هر دو یکی و دوری از کامل مطلوب است از این روست‌ که انسان در برنامه‌های زندگی فرد یا مسئولان‌ امور فرهنگی و اجتماعی جامعه موظف‌اند با ایجاد شرایط مناسب برای بهره‌وری از زمان، افراد را به سوی کمالات معنوی سوق دهند."