خلاصة:
رشد روز افزون فرایند جهانی شدن اقتصاد و چگونگی رویارویی با آن یکی از دغدغه های اساسی کشورهای دنیا به ویژه کشورهای در حال توسعه است. آگاهی از مزیتها و عدم مزیتهای صنایع داخلی می تواند در پیوستن به فرآیند جهانی شدن و شناخت تواناییهای کشورها کمک شایانی کند. در این مقاله سعی شده تا توان رقابتی و مزیت نسبی صنعت پتروشیمی با تاکید بر مجتمع پتروشیمی تبریز مورد بررسی قرار گیرد. اندازه گیری توان رقابتی و مزیت نسبی مجتمع پتروشیمی تبریز از طریق شاخص نسبت هزینه واحد نشان می دهد که مجتمع مورد نظر با احتساب هزینه فرصت سرمایه دارای توان رقابتی در بازارهای داخلی و خارجی است. اما با الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی توان رقابت با رقبا را نخواهد داشت. با احتساب هزینه فرصت سرمایه این مجتمع نه در بازارهای داخلی و نه در بازارهای خارجی دارای توان رقابتی و مزیت نسبی است. بررسی انحرافات قیمتی به عنوان یکی از عوامل مؤثر در توان رقابتی بنگاهها در داخل کشور نشان می دهد که سیاستهای دولت در جهت حمایت از این بنگاه بوده و باعث افزایش توان رقابتی به میزان 33 درصد شده است. طبقه بندی JEL: M11، F14
The growing trend of the globalization process and how to deal with this phenomenon has become a major challenge for countries around the world in general and the developing countries in particular. The knowledge of comparative advantages and disadvantages of the home industries could be of great help to the countries trying to join the World Trade Organization (WTO). In this article an attempt has been made to compute the comparative advantage and the competitiveness of Tabriz Petrochemical Complex in Iran. Using the Unit Cost Ratio approach، the findings of this research show that the Tabriz plant can compete in domestic markets as well as foreign markets. However، in case Iran joins the WTO، the plant cannot compete with its rivals. If the opportunity cost of capital is taken into account، the complex can neither compete in domestic markets nor in the markets abroad. The Price distortions analyses show that the government policies have been channeled to protect this firm. Such protections have increased the competitiveness of this firm by 33%.