ملخص الجهاز:
"محمد-احمد پناهی سمنانی نغمه در دیار نخل و نمک و نقره همایش در نار سینه هرسال همایشهای بسیاری در تهران در زمینههای گوناگون فرهنگی برپا میشود؛ کوچک و بزرگ،که نام بردن از آنها خود کتابی است پربرگ.
نام محلیاش«نار سینه na?rossina است که تنها بر زبان اهالی بومی جاری میشود و انارستان معنی میدهد: و پا تاول و دسم پینهداری هیوایی خاکی نارسینه داری (با تاول پا و پینهء دست بیتاب جمال کوی خویشم) از پیکرهء دو پاره شده انارک؛بافت قدیمش با هفت محله و کوچههای باریک انحناپذیر که به بنبست نمیرسند،ساختمانهای خشتی،تکیهها و مسجدهای آجری،برجها و آتشگاهها،پشتبامهای کاهگلی و بادگیرهای استوار بر بامهای قوسی و ضربی،یادها و یادگارها را در درون خود نهفته دارند،بیگانه با نسل نو،که در این روزها به ندرت دری باز و بسته میشود.
-آقای محمدی پارههایی از گویش دهآبادی deha?ba?di -روستایی در 52 کیلومتری نطنز- یاد کرد و گفت که گویش مخصوص به خود داشته و جزو گویشهای مرکزی و یا گویش «بادرودی ba?drudi »یکی دانسته شده است.
بر سنگ مزارش،این قطعه را یادداشت کردم: چندی اندر مجلس علم و ادب از فروغ معرفت جوشان شدم چندی اندر خانقاه صوفیان از می عرفان ز بیهوشان شدم گاهی اندر بزم زیبا طلعتان پای بوس پرنیان پوشان شدم سالها و حالها بگذشت و حال وارد دنیای خاموشان شدم (حبیب یغمایی،0821-3631 شمسی) *محمد جعفری(قنواتی) گزارشی از جشنواره فرهنگ مردم تاجیکستان (به تصویر صفحه مراجعه شود) مسافرت اخیرم به تاجیکستان با برگزاری مرحلهء مقدماتی ششمین دورهء عندلیب، جشنوارهء فرهنگ مردم این کشور،همزمان شده بود.
رئیس هیئت داوران همیشه یکی از صاحبنظران فرهنگ مردم است که در این دوره مسئولیت آن با پروفسور روشن رحمانی بود."