ملخص الجهاز:
"بهرحال در سال 488 در حرم حضرت رسول ص بدار عقبی شتافت رحمه الله بر نگارنده لازم است چند جمله از نویسندگان قدیم و جدید راجعبزندگانی این شخص گله نمایم 1-زندگانی ابو شجاع را فوق العاده مفصل نامه دانشوران نوشته و یکدسته از اشعار او را هم درج کرده و ابدا بمذهب و ملیت او اشاره ننموده و مرحوم دهخدا هم در ذیل نام او همان شرحرا بدون هیچگونه تحقیق دیگری با حذف اشعار در کتاب لغتنامه خود جمع کرده است و حال آنکه اگر ایرانی بودن نامبرده مسلم نباشد بدلیل اینکه شاید روذراور همان راور کرمان نباشد و جائی بدین نام در عراق باشد چون محل تولدش در اهواز قید شده ممکن است در آن تاریخ محلی در نواحی خوزستان بدین اسم وجود داشته باشد و از قرائن چنین بر میآید که ابو شجاع بطور قطع ایرانی است و انجمن نویسندگان ایرانی که در دوره سلاطین قاجار مامور نوشتن نامه دانشوران بودند در این باب قصور کردهاند زیرا قطعا آنان وسایل تحقیق بیشتری در این باب را داشتهاند که حالیه در دسترس امثال بنده نگارنده نخواهد بود و مقصود از تالیف کتاب دانشوران در ایران در دستگاه دولتی احیاء و حفظ مفاخر ایران و ایرانیان بوده نه فقط قصهنگاری یا تاریخنگاری بطور اجمال و ابهام بنظر بنده این شخص از مفاخر شیعه است که در روزراء قدیم و جدید کمتر نظیر داشته و دلائل آن بطور واضح از خلال همین سطور هویداست چه اولا وقتی جماعت عامه برواعظ معتزلی میشورند و نظم شهر مختل میشود و هر دسته از فرق عامه بودهاند برای حفظ نظم متوسل بذیل عنایت این شخص میشوند که از فرق عامه نبوده زیرا هیچ فردی از افراد فرق چهارگانه در موردیکه اختلاف بین خود آنان است محل اطمینان برای اشغال مقام شامخ وزارت نبوده است و شخصی خارج از مردم عامه لازم بوده که زمان امور را بدست بگیرد تا نسبت بمردم منازع بی طرف باشد و در این موقع ابو شجاع را انتخاب کردهاند درحالیکه زمام انتخاب وزیر خلیفه در دست نظام الملک وزیر ایرانی سلطان متعصب سنی بوده است(تعصب خواجه بکرات ثابت و ظاهر شده و با مردم شیعی لطف نداشته است)."