ملخص الجهاز:
"اینکه شما در جوامع روایی ما میبینید که بخشی از مباحث امامت در مسائل اعتقادی شکوفاست و بخش دیگرش در فقه است، و نیز اینکه میبینید امامت هم در کنار نماز و روزه و زکات و حج و جهاد و هم در کنار نبوت است، برای این است که یک ضلعش کار خداست-یجب عن الله-و ضلع دیگرش کار خلق است-یجب علی الناس-که ولایت امام را بپذیرند.
اینکه در بسیاری از گفتار و نوشتار حضرت امام(رضوان الله تعالی علیه) آمده است که اگر کسی سراسر دین را بررسی کند، میبیند که این دین سیاست را به همراه دارد، سائس را پیشبینی کرده، مجری و قیم و صاحب را از نظر دور نداشته است، برای این است که از دیدگاه کلام به فقه مینگرد، از آن افق بلند مسائل فقهی را بررسی میکند.
اگر امام امت اصرار میفرمود:فقهتان را بر روش جواهر، پویا کنید بدینجهت است که صاحب جواهر میگوید اگر کسی منکر ولایت فقیه باشد او طعم فقه را نچشیده است، طعم فقه یعنی مسأله کلامی، برهانی که صاحب جواهر در جلد 21 اقامه میکند، طرح یک مسأله کلامی در فقه است، میگوید:چون جامعه نظام لازم دارد و نظام نظام الهی است، یقینا خدا برای این نظام کسی را پیشبینی میکند.
امام با نهضت فکری خود، اولا پایگاه کلامی درست کرد، ثانیا اساس فقه را روی آن بنا نهاد، ثالثا شرائط را به حصولی و تحصیلی تقسیم کرد، رابعا شرائط تحصیلی را با زندان و تبعید و تحمل تهمتها و افتراهای معاندان خویش فراهم نمود، خامسا رابطه بین مرجع و مردم را رابطه امام و امت کرد، سادسا امامت فقیه را جانشینی امامت امام معصوم دانست، سابعا امامت را ثقل اصغر معرفی نمود، ثامنا ثقل اصغر را فدای ثقل اکبر کرد."