با آبروی صبوری (از کوفه تا شام) الأدب والفن

"{UU}با آبروی صبوری از کوفه تا شام محمد رضا سنگری (به تصویر صفحه مراجعه شود) آن روز که در سایه‌سار دیوار بلند شکیبائیت،درد تکیه زد و غم صبورترین شانه و مطمئن‌ترین قلب را در ازدحام خون و عطش و تازیانه یافت،ما به توانایی"زن"ایمان آوردیم و اندیشۀ بی‌بنیاد"ضعیف‌انگاری"زن را بر سر همه کج‌اندیشان آوار دیدیم. زینب،آبروی صبوری است و"آیت،بزرگ ایستادن"و کدام مفسر و تفسیر به ژرفای بطن‌دربطن این آیت سترگ راه خواهد یافت؟اگر او نبود،چه کسی انگارۀ ناتوان بودن زن را از ذهنها می‌شست؟چه کسی توانایی و عظمت زن را چونان خورشید بر پلکهایی که به کج‌بینی و کم‌بینی و"بد"بینی،عادت کرده‌اند، می‌تاباند؟اگر زینب نبود تا هزاره‌های دیگر کژاندیشان هزار بهانه و توجیه در شکستن و تحقیر"زن"می‌یافتند و زن هنوز درازمویی کوتاه عقل و ضعیفه‌ای مستحق"زدن"بود و لابد به همین دلیل"زن"اش نامیده‌اند!"