قهوه خانه عسلی (موفقها و ناموفقها) الأدب والفن

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) موفقها و ناموفقها علی فرخ‌مهر «به یاد آموزگاران جوان و تازه‌نفس منطقهء محروم سربند» ایستگاه امید،ایستگاه استراحت،ایستگاه توقف و چای قند پهلو و زبان نرم و شیرین داش محمد ابراهیم،ایستگاه تصمیم برای‌ بلعیدن قرص جیم،حوالی بروجرد،کنار جاده،پاتوق معلمهای گل‌ زرد،عبدی و هیراب و آق‌بلاغ و نیازاغه،قهوه‌خانهء عسلی بود. ساعت هفت،جلو قهوه‌خانهء عسلی،سرجادهء لرستان،داش محمد ابراهیم دو تا چای داغ‌ قند پهلو را می‌کاشت جلو رمضانعلی و حال و احوال می‌کرد و چاق‌ سلامتی. بچه‌های خوب ده،خاله زهرا که توی آب دریاچه از هوش رفت و مرده‌اش را کشیدند بیرون،بچه‌ها خاله زهرا با موهای بور و چشمهای زاغ و گونه‌های سرخ و پرخون که دنبال جنازه می‌دویدند،آن‌ بعد از ظهر عبوس و دل‌آزاری که خاله زهرای جوان را به خاک‌ سپردیم،آهای رمضانعلی. آن روز که تو و سید صدرا و آقا مرتضی سلیمی توی‌ قهوه‌خانهء عسلی چای می‌خوردید و باهم حرف می‌زدید،من آن گوشه‌ نشسته بودم و خودم را گرم می‌کردم."