سرمقاله: حماسه به ارتفاع شجاعت علی (ع) افتتاحية

"حماسه به ارتفاع‌ شجاعت علی(ع)16 بهروز قزلباش آسمان آه عدالت می‌کشید و زمین عرق خجالت بر جبین داشت. می‌رفت تا سیاهی بر گستره هستی چیره شود که«ماه»،محرم شد و عشق یک‌بار دیگر سرنوشت آدمی گردید که‌ فرشتگانش به سجده رفته‌اند و خورشید در پیشانی‌اش می‌درخشید و مهتاب تنها اندکی از روشنای نگاهش بود. آینه،رودخانهء حقیقتی بود که از حریر نرگس چشمانش بر ضمیر خاک جاری شد و کودکانش تکه‌تکه بر زلال اشکدانه‌های عشق چرخیدند و خون شدند. خون،کبوتری شد که از زمین بر آسمان وزید و هستی تمام قد در برابرش ایستاد و گریه‌ کرد،گریه کرد،گریه کرد. و ابرها جهان را در غزلی خلاصه کردند و زمین دلواپسی‌اش را بر شانه‌های تاریک اشیا فروریخت. تمام کلمات زمین در«او»خلاصه‌ شدند. از آن پس شیعیان با«سلم لمن سالمکم یا حسین»در دل و«حرب لمن حاربکم یا حسین»بر زبان،آزادی و آزادگی را با تمام زیبایی‌اش‌ در خون خویش غلتیدند."