سرمقاله: هر آمدنی بی تاب رفتن است افتتاحية

"سرمقاله‌ هر آمدنی‌ بی‌تاب رفتن است هر آغازی را پایانی است و هر اولی را آخری؛جز آدم شدن و سهیم شدن در فرآیند پیچیده‌ی‌ آدم سازی. تربیت فرآیند تو در توی زندگی انسانی است. میوه پایان درخت نیست؛آغاز آن است و تو با هزار دغدغه‌ی‌ تازه درگیری. دانه‌ی نارسیده و کال را درخت با ترفند هزار آوند و آبیاری و شاخ و برگ‌ و سرشاخ شدن با سرما و آفتاب و باد و شیطنت کودکانه و سر به هوا تاب می‌آورد،و در فصل رسیدن،هزار بهانه هجوم می‌آورد تا طلسم هزار ترفند را باطل کند و میوه را از درخت‌ برگیرد و به دست تطاول ایام بسپارد. فصل تابستان چنین فصلی است و فراغت تابستانه چنان‌ مجالی است که ممکن است به بهانه‌ی آسودن،خواب‌های ناخواسته،اندوخته‌های عمر دراز تربیت را به تاراج ببرد. هر آغازی را پایانی است و هر آمدنی در انتظار رفتن دیگری بی‌تابی می‌کند."