خلاصة:
در بعد رسیدگی،عمل حضرت را میتوان دلیل قطعی بر وجوب تبعیت تلقی کرد؛ مانند وجوب حکم به جرم زنا پس از چهار بار اقرار. گرچه کشف سیرهی پیامبر صلی الله علیه و اله،در این زمینه امری بسیار خطیر است،ولی پرداختن به تمام زوایای آن از حوصلهی این مقاله خارج است.در این مقال بدون پرداختن به مقدمات،شیوهی پیامبر صلی الله علیه و اله در مقابله با مفاسد و جرایم در دورانهای مختلف را مورد بحث قرار میدهیم. کشف سیرهی نبوی صلی الله علیه و اله در برخورد با مفاسد و رسیدگی به جرایم یکی از نیازهای حیاتی جامعهی مسلمین است.گرچه زوایای مختلف زندگی پیامبر صلی الله علیه و اله توسط تاریخنگاران،سیرهنویسان و ناقلان روایات مورد بحث قرار گرفته است،ولی سیرهی حضرت در مقابله با مفاسد و رسیدگی به جرایم بحث نشده است. کشف سیرهی نبوی در مقابله با مفاسد و جرایم زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکند که توجه شود جرمانگاری و شیوهی رسیدگی به آن از اموری است که دلیل قرآنی یا نص صریح روایی لازم دارد.به بیان دیگر معیار حجیت در حوزهی جرمانگاری با حوزههای عبادی و معاملات متفاوت است و در این حوزه تمسک به برخی ادله و روایات،آنچنان که در ابواب دیگر مورد استناد است،محل تأمل است؛چه این که در ابواب دیگر استناد به برخی روایات مرسل یا حتی ضعیف بلامانع است ولی در حوزهی جرمانگاری و شیوهی رسیدگی به جرایم استفاده است چنین روایاتی خلاف احتیاط است و از آنجایی که آیات قرآنی و نصوص صریح و متواتر دراینباره اندک است توجه به سیرهی رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و اله میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات امروزی ما باشد.به خصوص در حوزهی جرمانگاری که میتوان سیرهی پیامبر صلی الله علیه و اله را دلیل بر حرمت و ممنوعیت یک فعل دانست یا
ملخص الجهاز:
"سرقت قرآن دربارهی تعدادی از مفاسد فوق میفرماید: یا ایها النبی اذا جاءک المومنات یبایعنک علی ان یشرک بالل?ه شیئا و لایسرقن لا یزنین ولایقتلن اولادهن و لایاتین ببهتان یفترینه بین ایدیهن و ارجلهن و لایعصینک فی معروف فبایعهن و استغفر لهن الل?ه ان الل?ه غفور رحیم ؛1ای پیامبر!هنگامیکه زنان مؤمن نزد تو میآیند و با تو بیعت میکنند که چیزی را شریک خدا قرار ندهند،دزدی و زنا نکنند،فرزندان خود را نکشند،تهمت و افترایی پیش دست و پای خود نیاورند و در هیچ کار شایستهای مخالفت از فرمان تو نکنند،با آنها بیعت کن و برای آنان از درگاه خداوند آمرزش بطلب که خداوند آمرزنده و مهربان است.
از ابتدای بعثت،رسول اکرم صلی الل?ه علیه و اله مردم را به دوری از فحشا و منکر فرمان میدادند و از آنان میخواستند که به معروف عمل کنند03ولی اصل امر به معروف و نهی از منکر در مدینه و بعد از هجرت،زمانی که آن حضرت تشکیل حکومت دادند مورد تأکید و اجرا قرار گرفت که همین امر میتواند دلیل خوبی باشد براینکه این اصل ببیشتر صبغهی حکومتی دارد؛به عبارت دیگر،این اصل زمانی میتواند بهطور دقیق و کامل در جامعه پیاده شود که قدرت سیاسی در اختیار مؤمنین باشد تا آنها در پناه حکومت دینی قادر به امر به معروف و نهی از منکر باشند.
حضرت علی علیه السلام میفرمایند: مسلمانی که شکسته شدن حدود الهی را ببیند،اما واکنشی از خود نشان ندهد، مردهای است بین زندگان65 مهمترین وظیفهی حکومت اسلامی و فلسفهی تأسیس آن،اجرای احکام و حدود الهی است؛از اینرو، برخورد قاطع پیامبر صلی الل?ه علیه و اله به عنوان حاکم اسلامی در صدر اسلام با متخلفان را شاهدیم و در آیات قرآن نیز بر اجرای احکام و حدود الهی تأکید شده است؛مانند اجرای حد زن و مرد زناکار،شارب خمر و سارق."