بهداشت در اسلام (بعد از بیست سال) مقالة

"و از طرف سلطان‌ وقت مرحوم مظفر الدین شاه قاجار تقریظی بخط خودش در حاشیه آن کتاب نوشته و برای نمونه قسمتی از آن کتاب را برای‌ ملاحظه خوانندگان گرامی ذیلا درج مینمائیم. موضوع کتاب اینست که آنمرحوم در زمان جوانی‌ موقعیکه در اردوی گرگان تشریف داشته با سایر افسران و درجه‌داران عالی رتبه شب را در چادر نشسته و از فشار زمان‌ و متاعب دوران و زودگذر بود عمر شکوه‌ها نوده و هریک‌ در بحر تفکر غوطه‌ور و در خیالات بی‌وفائی روزگار و کوتاهی‌ عمر اندیشه‌ها مینمودند ناگهان پیرمردی با ریش سفید و قیافهء روحانی بنام حسین بابازاده که یکصد و بیست و پنج سال‌ داشته و از مفاد بیانات وی استفاده میشود که چشمش قوه‌ بینائی کامل داشته و گوشش شنوا بوده و حالات مزاجی وی‌ نیز برای راه رفتن کامل بوده است وارد و با بیانات وثیقه و مواعظ حکیمانهء خد از دل آنها تزلزل افکار و یاس تولید شده از ناامیدیها و ناکامی‌ها را با نصایح مشفقانه و پدرانه خویش‌ زدوده و فصلی از بهداشت و حفظ الصحته را که عامل بودن‌ بآنها برای همه لازم است بآنها تلقین مینماید که ذیلا شروع‌ می‌گردد."