هبة الله شیرازی (4) مقالة

"همینکه بدرخت نزدیک شد و تبر را برای قطع آن بلند کرد ناگهان صدائی از میان درخت‌ برآمد که ای مرد از قطع این درخت و زدن تبر بآن خودداری کن و درنظر بگیر که روزی‌ چقدر از این کسب پرمشقت عائد تو میشود همان مقدار را هر روز صبح زود که پای این درخت‌ آمدی بدون زحمت و مشقت دریافت خواهی داشت. اگر درخت را از ریشه قطع کنم و گنج بآن عظمت را زیر آن درآورده تمام را بمنزل خود حمل نمایم از این‌روزی سه درهم صدقه مانند که حکم گدائی را دارد راحت خواهم شد چون‌ صبح شد تبر را روی دوش گذارده بطرف درخت رفته تبر را بلند کرد که درخت را قطع‌ نموده گنج را استخراج نماید."