گزارش - مجلة رشد آموزش زبان و ادب فارسی أخبار وتقارير

"بیت اول نوعی براعت استهلال است که وصف شب‌ فردوسی را در آغاز داستان بیژن و منیژه تداعی می‌کند ولی‌ از بیت دوم خواننده را مستقیما به صحنه می‌کشاند و به‌ تماشای تلألو نیزه‌ها و نیزه‌داران و در دوبیتی دوم،برق‌ شمشیرها می‌نشاند و هیاهوی بی‌امان میدان جنگ که بازی‌ شوم وحشت‌باری را به تصویر می‌کشد واژه‌های آتش و جنگ و نیزه و تیغ و بیش از همه خون به صورت‌های ساده‌ و ترکیبی دریای خون،خوناب،خون‌آلود،حماسی بودن‌ فضای شعر را جلوه‌گر می‌سازد و فعل‌های غالبا ماضی که‌ حکایت ثبات را جلوه‌گر می‌سازد و فعل‌های غالبا ماضی که‌ حکایت ثبات و ایستادگی جلال الدین را فرایاد خواننده‌ می‌آورد. شاعر زمین و زمان را با خطی سیاه از ظلم و ستم یکپارچه‌ می‌کند همه جا شب است و تاریکی سایه سنگین خویش در زمین و آسمان و دلها افکنده است و خواننده اثر این همه‌ ظلم و سیاهی را در دل قهرمان می‌بیند."