با او با یاد او: کد آقا پدربزرگ الأدب والفن

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) با او با یاد او کد آقا پدر بزرگ‌87 سمیه لیاقت‌ بخش نخست‌88 از خرید که برگشتم،یاد پدربزرگم افتادم. همین قدر که هیچ چیز دور ریخته نمی‌شد و هرگز،طعم و عطر آن‌چه آماده می‌شد را جای دیگری تجربه نکرده بودم؛بگذریم؛اگر شما هم مهمان‌ سفره‌ی پدر بزرگم بودید،می‌دانستید که هر چیزی در آن خانه، عطر و طعم بی‌نظیری داشت. سارا خیلی دوست دارد خوب بنویسد و این را می‌توان با مزه‌ مزه کردن خطوطش چشید؛ولی جمله‌هایش گس است... همان وقت‌ها که‌ از خرید برمی‌گشت و سر صندوق آلو،سیب و هلوی له شده‌ را جدا می‌کرد تا بجوشاند یا حبه‌ی انگورهای ته صندوق را سوا می‌کرد و برای خمره‌ی سرکه کنار می‌گذاشت،با همان‌ لهجه شیرینش می‌گفت:«ببین بابا مزاج آدما،مثل همین‌ میوه‌هاس. میگن چل روز؛اما بابا،اگه بخوای سرکه‌ات خوب ترش‌ بشه،یه اخمی‌ام به انگورا بکن یا خرمالوا نارس پشت پنجره‌ -که آفتاب نباشه-بذار،یه چند رقتی که گذشت،بتابونشون."