تمام شاعران بی سرزمین اند الأدب والفن

"بگو که راهب زرتشتی دوباره قصد سفر دارد شراب خانگی‌ات باری کنشت آتش صوفی شد سفر سماع صراحی، نه، سفر همیشه خطر دارد خطر خطیر و لفی خسرا، که ان عسر مع‌ الیسرا مقام مریمة‌العذرا دری شبیه سپر دارد سپر؛ نه قوس اساطیری، سپر؛ نه شیوة شمشیری سپر؛ نه جان جهانگیری، سپر که مرغ سه ‌پر دارد سه ‌پر به هفت‌خط از هستی، سه‌ پر به تیرة بدمستی سه ‌پر برآوردم دستی به تیر آرش اگر دارد سه‌ پر سه ضلع مثلث شد، سپس صلیب مقدس شد بساط عیش منقص شد، که این شکار شکر دارد شکار مسلخ مطلق‌ها، شکار وحدت مشتق‌ها صدای پای انا الحق‌ها لباس رزم به بر دارد سر از سرایش سر سنگین، قمر قریب و قدر غمگین قسم به طمع فلسطین تین، طواف کعبه حجر دارد حجر به دست مبارک شد، یقین معامله با شک شد به لوح نام کسی حک شد، که موریانه حذر دارد..."