خلاصة:
تروریسم از پدیدههای نوظهور و در عین حال، از معضلات روز جامعه جهانی و از مباحث
مهم حقوق بینالملل و روابط بینالمللی است. در تعریف «تروریسم» اتفاق نظری، حتی در
میان خود نویسندگان و اندیشمندان غربی، وجود ندارد و تلاش سازمانهای بینالمللی
نیز به جایی نرسیده است، جز آنکه برخی مصادیق را به عنوان اقدامات تروریستی معرفی
کردهاند، در حالی که هرگونه موضعگیری متوقف بر ارائه مفهومی روشن و شفاف از
«تروریسم» است.
اسلام مانند هر نظام حقوقی دیگر، خشونت قانونی در قالب مجازات برای جرایم و یا دفاع
مشروع را تجویز میکند، اما خشونت غیرقانونی و خودسرانه را ناروا دانسته و تحت
عناوین گوناگون، از جمله «محاربه، فتک، غدر و اغتیال» با آن مقابله نموده است.
نظام اسلامی علاوه بر پایبندی به معاهدات بینالمللی در مبارزه با تروریسم، درصدد
ریشهیابی عوامل این بزهکاری و برخورد با آن برآمده است. از دیدگاه اسلام، اصولا
انسانها محقونالدم هستند؛ جانشان محترم است و تعرض به آنها برای هیچکس روا
نیست، مگر کسانی که بر اثر ارتکاب جرایمی مانند قتل نفس یا اهانت به انبیا و ائمه
اطهار علیهمالسلام خونشان بر اساس حکم شرعی و الهی هدر است. اما کشتن همین افراد
هم به حکم قانون و علنی است و نه غافلگیرانه و خودسرانه.
ملخص الجهاز:
"[16] تهدید و ارعاب به این معنا میتواند در قالبهای متفاوتی نمود پیدا کند؛ از جمله در شکل تولید سلاحهای مخوف هستهای، میکروبی، استراتژیهای جنونآمیزی همچون جنگ ستارگان، پیمانهای نظامی،[17] ایجاد رژیمهای بیریشه و سرکوبگر مانند رژیم غاصب اسرائیل که نه تنها منطقه خاورمیانه، بلکه سراسر جهان از فتنه و فساد آن در امان نیست و فاجعه «قانا» در لبنان، «دیر یاسین»، «صبرا» و «شتیلا» در فلسطین جلوههای بارزی از اقدامات تروریستی هستند و متأسفانه با سکوت و احیانا رضایت و بلکه حمایت دولتهای غربی مدعی مبارزه با تروریسم، جهان را تا حد یک جنگ تمام عیار در مقیاس جنگ جهانی مورد تهدید قرار دادهاند و با اشغال و تجاوز به حاکمیت سرزمینی عراق و افغانستان، به نام مبارزه با تروریستهایی مانند «القاعده» و «طالبان» و حزب «بعث» عراق، که ساخته و پرداخته خودشان بودهاند، اقدامات جنایتکارانه و تروریستی انجام داده و از تمام منطقه خاورمیانه، بلکه جهان و حتی از مردمان خود نیز، آسایش و امنیت را سلب کردهاند.
با این تفسیر، اقدامات تروریستی شامل عملیاتی میشود که ملتهای ستمدیده فلسطین، افغانستان، عراق یا جمهوری اسلامی ایران و یا سایر مبارزان و آزادگان و مظلومان جهان در جهت رهایی و به دست آوردن حقوق پایمال شده خود، به دلیل به بنبست رسیدن همه راههای نتیجهبخش دیگر انجام میدهند و در حقیقت، نوعی اقدام دفاعی (دفاع مشروع) در شرایط ویژه و با امکانات خاص برای متوقف کردن دشمنان، و تنها راه رهایی از ستمگری و تجاوز اشغالگران است که آن را «ترور» مینامند.
3. جهاد اسلامی؛ دفاع مشروع به دلایل گوناگون، از جمله تبلیغات سوء دشمنان اسلام و نیز عملکرد نادرست برخی اسلامنمایان ـ مانند «طالبان» و گروههای تروریستی «وهابیت» ـ گاهی دستورات نورانی اسلام در دفاع از خود (جهاد دفاعی) و دفاع از حقوق اساسی بشر (جهاد دعوت) مستمسک توجیه اقدامات تروریستی و کشتار افراد بیگناه و بمبگذاریها، عملیات انتحاری و ایجاد ترس و وحشت در بین مردم قلمداد میشود که این بر خلاف روح شریعت اسلامی است."