مقاله: رمضان در شعر حافظ مقالة

"بهتر از زهدفروشی که در اور روی و ریاست حافظ غزل دیگرش را به شکرانه‌ی رفتن ماه صیام،این‌گونه آغاز می‌کند که: ساقی بیار باده که ماه صیام رفت‌ در ده قدح که موسم ناموس و نام رفت‌ وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم‌ عمری که بی‌حضور صراحی و جام رفت و آخرین نمونه،این غزل معروف است که می‌گوید: بیا که ترک فلک،خوان روزه غارت کرد هلال عید به دور قدح اشارت کرد ثواب روزه و حج قبول آنکس برد که خاک میکده‌ی عشق را زیارت کرد مقام اصلی ما گوشه‌ی خرابات است‌ خداش خیر دهاد آن‌که این عمارت کرد نماز در خم آن ابروان،محرابی‌ کسی کند که به خون جگر طهارت کرد به روی یار نظر کن ز دیده منت دار که کار دیده نظر از سر بصارت کرد فغان که نرگس جمادش شیخ ما،امروز نظر به دردکشان از سر حقارت کرد حدیث عشق ز حافظ شنو،نه از واعظ اگرچه صنعت بسیار در عبادت کرد (به تصویر صفحه مراجعه شود) به جام عدل‌ بده باده ؟ح."