آیین نگارش - مجلة اخگر مقالة

"(2)باز گردیدن بسوی خدا (3)-روی برگردانیدن (4)-گوشه‌نشینان و گوشه‌گیران (5)-نپرستیدیم ما ترا آنطور که حق پرستش تست: (6)-نشناختیم ترا آنطور که حق شناختن تست- گر کسی وصف او زمن پرسد بیدل از بی‌نشان چه گوید باز عاشقان کشتگان معشوقند برنیاید ز کشتگان آواز یکی از صاحبدلان سر بجیب مراقبت‌1فرو برده و در بحر مکاشفت‌2 مستغرق گشته حالی‌که از آن حالت باز آمد یکی از دوستان گفت درین بوستان که‌ بودی مارا چه تحفه آوردی گفت بخاطر داشتم که چون بدرخت گلی رسم دامنی پر کنم هدیهء اصحابرا چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامن از دست برفت ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز کان سوخته را جان شد و آواز نیامد این مدعیان در طلبش بیخبرانند کانرا که خبر شد خبری باز نیامد ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم‌ و ز هرچه گفته‌اند و شنیدیم و خوانده‌ایم‌ مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ما همچنان در اول وصف تو مانده‌ایم 3-ذکر محامد پادشاه(با نهایت استادی یکنوع اظهار شکسته نفسی میکند در حالیکه خود را معرفی کرده و فضل خویش را نیز گوشزد کرده است) ذکر جمیل سعدی که در افواء عوام افتاده وصیت سخنش که در بسیط زمین رفته‌ و قصب الجیب‌3حدیثش که چون نیشکر میخورند و رقعهء منشأتش که همچو کاغذ زر میبرند بر کمال فضل و بلاغت او حمل نتوان کرد بلکه خداوند جهان و قطب دائرهء زمان و قائمقام ملک سلیمان و ناصر اهل ایمان اتابک اعظم شهنشاه معظم مظفر الدنیا و الدین ابو بکر بن سعد بن زنگی ظل اله تعالی فی ارضه و رب ارض عنه بعین‌ عنایت نظر کرده و تحسین بلیغ فرموده و ارادهء صادق نموده لا جرم کافهء انام از خواص‌ و عوام بمحبت او گرائیده‌اند که الناس علی دین ملوکهم‌4."