خلاصة:
توسعهگرایان طی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم معتقد بودند که اگر رویکرد تکنولوژیک بهطور جدی پی گرفته شود، جریانی از کالاها و خدمات
بیپایان برای جامعه فراهم میگردد، اما وقتی تحولات بعدی، عدم صحت این آیندهنگری را اثبات کرد، جنبشهایی چون، «جنبش تکنولوژی
متناسب» و «جنبش حامیان زمین» در آمریکا شکل گرفتند و در مقابل جریان توسعهگرایی ایستادند.
جنبشهای مذکور در مراحل نخستین شکلگیری و عرض اندام خود نتوانستند از نفوذ گستردهای در عرصه تصمیمگیریهای سیاسی برخوردار
شوند، زیرا رویکرد آنها بیشتر آرمانگرایانه بود و با واقعیات منطبق نبودند.
این جنبشها در پروسه تکاملی خود، در حال پیوند خوردن با جریان جدیدی است و از این طریق میخواهد در مشاجرات سیاسی نقش مسلط را
بازی کند.
ملخص الجهاز:
"چکیده: توسعهگرایان طی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم معتقد بودند که اگر رویکرد تکنولوژیک بهطور جدی پی گرفته شود، جریانی از کالاها و خدمات بیپایان برای جامعه فراهم میگردد، اما وقتی تحولات بعدی، عدم صحت این آیندهنگری را اثبات کرد، جنبشهایی چون، «جنبش تکنولوژی متناسب» و «جنبش حامیان زمین» در آمریکا شکل گرفتند و در مقابل جریان توسعهگرایی ایستادند.
ایدههای این جنبش تا آنجا از زندگی معمولی فاصله دارد که افراد جذب شده به آن هم همیشه نمیتوانند آن را جدی بگیرند: مردم تولد در منزل و درس خواندن فرزندانشان در خانه را یک رؤیا میدانند، اما زمانی که مرحله انتخابات به میان میآید، آنها از کاندیداهایی حمایت میکنند که وعده توجه بیشتر به مراقبتهای بهداشتی و اجرای برنامههای بنیادین را میدهند.
یک طیف جدید سیاسی جنبش تکنولوژی متناسب جهتی را نشان داد که براساس آن، نوعی انتقاد ریشهای نسبت به اقتصاد مدرن باید صورت گیرد، اما از آنجا که این جنبش مبتنی بر آرمانگرایی بود، عملا نفوذ کمی داشت.
محافظهکار شدیدا ضدتکنوکراسی طیف جدید که همان جنبش رادیکال حامی زمین میباشد، در آخرین نقطه چپ قرار داشته و تماما به خود اتکایی اعتقاد دارد - مثل تولد در خانه، تا ساختن منزل با اسباب و وسایل بومی و تولید انرژی توسط خود افراد ـ ؛ این جنبش البته با کار کردن در یک اقتصاد سازماندهی شده نیز مخالف است.
بسیاری از افراد که بر حسب طیف سیاسی قدیمی فکر میکردند، سقوط کمونیسم را یک پیروزی برای سرمایهداری میدیدند، اما ما میتوانیم این طور نیز بیندیشیم که اروپای شرقی کمونیست به مثابه آخرین مکانی بود که در آنجا یک شکل شدید و درندهخوی مدرنیسم تکنوکرات وجود داشته است."