خلاصة:
برخلاف تئوریهای مرسوم اقتصادی مطرح شده در مورد آزادسازی تجاری و جهانی شدن کشاورزی، نتایج عملی این نظریهپردازیها، عملا جز
کاهش بهرهوری، فقیرتر شدن کشاورزان، کاهش امنیت غذایی، رویکرد دولتهای کشورهای فقیر در جهت کاشت محصولات لوکس نظیر گل و
سبزیجات، گسترش بیکاری و ورشکستگی کشاورزان، افزایش قیمتها و برهم خوردن تراز تجاری محصولات کشاورزی وارداتی و صادراتی
کشورهای فقیر نمیباشد. امروزه در حالی که اکثر مردم کشورهای در حال توسعه در فقر مزمن دست و پا میزنند، قادر به استفاده از محصولات
کشاورزی کشور خود نیستند، و این محصولات به مصرف حیوانات خانگی مردم کشورهای توسعه یافته میرسد. البته این وضعیت، در کشورهای
شمال نیز زندگی کشاورزان را با چالشهای مهمی روبرو نموده و همه این فعالیتها، تنها به سودآوری بیشتر و بیشتر شرکتهای چند ملیتی و بزرگ
محصولات غذایی انجامیده است.
ملخص الجهاز:
"» جهانی شدن و فقدان امنیت غذایی در کشورهای جنوب در مقالهای که با عنوان «جهانی شدن و کشاورزی در هند» توسط دکتر واندانا شیوا، رادها هولا و کوسوم منون ارائه گردید، با استفاده از مطالعات میدانی نشان داده شد که چگونه تولید مواد غذایی، به وسیله سیاستهای آزادسازی تجاری، تحت تأثیر قرار گرفته است.
همچنین در این کنفرانس، دکتر آمیتاوا موخرجی، مدیر یک سازمان پژوهشی در هند، در مقاله خود با عنوان «تجارت بینالمللی و امنیت غذایی» تأیید نمود که زمینهای کشاورزی زیر کشت محصولات غذایی کاهش یافته است، به طوری که اگر وسعت این زمینها را در سال 1980 میلادی برابر با شاخص 100 در نظر بگیریم، این شاخص در سال 1995 میلادی به 3/97 کاهش یافته است.
همچنین کشاورزان کوچک، زمینهای کمتری برای کشاورزی داشته و علاوه بر فقدان امنیت در این بخش، مردم کشورهای کمتر توسعه یافته، دسترسی کمتری به غذاهای سالم و مغذی خواهند داشت، زیرا منفعتجویی این شرکتها باعث میگردد که استفاده از مواد شیمیایی بیشتر نظیر آفتکشها، کودهای شیمیایی و سموم مختلف، در جهت افزایش محصول، تشویق گردد.
بدون شک، تنها کسانی که از آزادسازی تجاری و تجارت آزاد بینالمللی سود خواهند برد، شرکتهای بزرگ هستند و افزایش درآمد این شرکتها به بهای فقیرتر شدن مردم و کشاورزان کشورهای فقیر و همچنین ایجاد هزینههای فراوان سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و زیستمحیطی برای مردم این کشورها و دولتهایشان خواهند بود."