خلاصة:
مطالعات مختلف نشان داده است که علیرغم اینکه سرانه بهداشتی افراد در دنیای حاضر به بیشترین حد خود در مقایسه با تاریخ بشر رسیده
است، اما انسان امروز در مقایسه با اجداد خود، بیمارتر گردیده است. از سوی دیگر برخلاف تبلیغات پزشکان و شرکتهای دارویی در مورد
پیشرفتهای خود، تحقیقات اخیر نشان داده که با در نظر گرفتن مواردی چون کاهش مرگ و میر نوزادان، دسترسی به آب بهداشتی، سیستمهای
نوین رفع فاضلاب و شرایط بهتر زندگی، طول عمر مورد انتظار افراد در قرن بیستم، در مقایسه با گذشته تغییر محسوسی نکرده است. از سوی
دیگر، ناتوانی پزشکی معاصر - که به دستیار صنعت قدرتمند، پرزرق و برق، ستیزهجو و ثروتمند داروسازی تبدیل شده است - در درمان
بیماریهایی نظیر بیماریهای قلبی، دیابت، آرتروز و سرطان، عدم توجه به روشهای طب سنتی و تمسخر دستاوردهای آن، درمان علایم بیماری
و نه علت آن و چندین عامل دیگر، باعث گردیده که امروزه پزشکان به یکی از تهدیدهای زندگی تبدیل شوند.
ملخص الجهاز:
"هنگامی که بیماران سرطانی پس از معالجات مرسوم پزشکی [نظیر انجام یک یا بیش از یکی از روشهای سه گانه جراحی، دارو و پرتونگاری] تا حدودی بهبود مییابند، پزشکان بدون استثنا و همواره چنین ادعا میکنند که بیمارانشان به دلیل اینگونه درمانهای ارائه شده، بهبود یافتهاند و البته در چنین مواردی، هر بیماری که برای 5 سال زنده بماند، گفته میشود که وی درمان گردیده است.
به عنوان مثال، علیرغم در دسترس بودن دلایل روشنی در مورد کارایی مواردی نظیر رژیمهای غذایی، کنترل استرس، تمرینات ورزشی معمولی و همچنین پرهیز غذایی در درمان بیماریهای قلبی، اکثر پزشکان هنوز هم بر درمان کلیه بیماران خود به وسیله جراحی و یا دارو درمانی تأکید میکنند و علیرغم وجود سایر گزینههای منطقی، اکثر پزشکان هنوز هم بر این عقیده پافشاری میکنند که تنها راه درمان سرطان، حمله به آن از بیرون، در مقایسه با کمک به بدن انسان مریض جهت محافظت و بهبود خویش است.
] در ژورنال مذکور آمده است: این چه نوع دانشی است؟ چگونه پزشکان میتوانند خود را به عنوان متخصصان دانش پزشکی قلمداد نمایند؛ در حالیکه از هر 7 رژیم غذایی تجویز شده جهت درمان، 6 مورد آنها به وسیله شواهد علمی تأیید نمیگردد و 99% مقالاتی که مبنای تصمیمات درمانی قرار میگیرد، از لحاظ علمی غیرسودمند است؟ آزمایشها و بررسیهایی نیز که توسط پزشکان جهت تشخیص استفاده میشود، غیرقابل اتکا هستند و احتمال اینکه یک دکتر دقیقا نتیجه یک بیماری را پیشبینی کند، اغلب بیش از پنجاه - پنجاه نیست."