خلاصة:
یادمان پروفسور سید حسین العطاس، جامعه‌شناس فقید مالزیایی، معرکه آرای موافقان و مخالفان وجود علم بومی شد. حجة‌الاسلام و المسلمین
سید محمدمهدی میرباقری از جمله موافقان علم بومی بود. وی معتقد است که علم تولیدشونده است، نه صرفا اکتشافی و باید متناسب با فرهنگ بومی تولید
شود، نه فرهنگ مدرنیته غربی که خود را بر جهان تحمیل می‌کند. معیار حقانیت علم ورای صدق و کذب است و تعبیر و تفسیر دانشمند جایگاهی رفیع در تولید
علم دارد.
ملخص الجهاز:
"وی معتقد است که علم تولیدشونده است، نه صرفا اکتشافی و باید متناسب با فرهنگ بومی تولید شود، نه فرهنگ مدرنیته غربی که خود را بر جهان تحمیل می‌کند.
از همین منظر دستیابی به علم بومی در بوم فرهنگ معتقد به تعالی یک ضرورت است و این مهم نیز جز با تحول در روش‌ها، فلسفه روش‌ها و نمونه‌سازی برای تولید روش میسر نیست.
برای تولید علم جدید باید از این جا آغاز کنیم و اگر در فلسفه روش تحقیق به تحول در روش‌های بنیادی نرسیم، امکان دستیابی به علم جدید فراهم نمی‌شود.
البته تعالی نیز با صنعت و علم مبارزه نمی‌کند، اما در تولید و ایجاد فناوری‌ها جهت دیگری را دنبال می‌کند.
حال راه حل برای عبور از این میدان چیست؟ در برخورد تمدنی می‌خواهند تمدن‌های رقیب را به خرده‌فرهنگ تبدیل کنند و اگر هم می‌گویند که فرهنگ‌های بومی باید به رسمیت شناخته شود، به همین معناست.
و یا این که «حضور اراده ما در نسبیت عالم است» این بحث فلسفی است، اما در هر صورت ما معرفت را اختیاری می‌دانیم و حاصل جریان تولید و ولایت، برای آن نیز حق و باطل قائل هستیم و بر این اصل پافشاری می‌کنیم که علم حق و باطل دارد، اما ورای صدق و کذب.
مثلا هنگامی که می‌گویند نیاز به یک انقلاب فرهنگی داریم که راهی در میانه «مطلق‌گرایی ذهنی» و «نسبیت مادی» پیدا کند و آن راه مبتنی بر «نسبیت اسلامی» است: نه برای این انتخاب دلیل می‌آورند، نه شاخصه‌ها و مؤلفه‌های «نسبیت اسلامی» را ذکر می‌کنند و نه برای روشن شدن مبنایشان به دیگر دیدگاه‌های معروف ارجاع می‌دهند."
(
, 
, 
)
