خلاصة:
با گسترش نظام سرمایهسالاری و حکومت بازار و همچنین گسترش رسانههای تبلیغاتی،
مردم روز به روز به مصرف بیشتر کالاهای لوکس و غیرضروری و ناسالم تشویق میشوند. به
علاوه، در سایه تضعیف روابط اجتماعی، تمایل مردم به داشتن سبک زندگی مرفه
خانوادههای ثروتمند تبلیغات تلویزیونی، با رشدی چشم گیر روبهرو شده است. این
«ولخرجی متظاهرانه» که محصول اتحاد ابر شرکتهای تبلیغاتی، مؤسسات بزرگ بازاریابی و
مشاوران آنها با شرکتهای غولپیکر صنعتی است، بدون توجه به ضرورت و کیفیت کالاهای
تبلیغ شده، تنها بر کمیت بیشتر مصرف اتکا دارد. نویسنده این مقاله پیشنهاد میکند
که با تقویت نظام مشارکت و تشویق به خرید گروهی و پی گیری شکایات مشتریان و همچنین
توسعه آگاهی شهروندان، این وضعیت بغرنج بهبود یابد.
ملخص الجهاز:
"این «ولخرجی متظاهرانه» که محصول اتحاد ابر شرکتهای تبلیغاتی، مؤسسات بزرگ بازاریابی و مشاوران آنها با شرکتهای غولپیکر صنعتی است، بدون توجه به ضرورت و کیفیت کالاهای تبلیغ شده، تنها بر کمیت بیشتر مصرف اتکا دارد.
آیا کسی در این حقیقت تردید دارد که تلاشهای بازاریابی تهاجمی صنعت کارتهای اعتباری، به رشد تصاعدی و خیرهکننده این کارتها انجامیده است؟ مثلا به صنعت داروسازی توجه کنید: سرمایهگذاری این صنعت، در بخش عرضه مستقیم داروهای تولیدی به مصرف کنندگان، در سال 1998 میلادی تنها 25 میلیون دلار بوده است اما در سالهای 1994 و 1996 این عدد به 225 و 610 میلیون دلار افزایش یافت و در نهایت، در سال 1998 میلادی، حجم این سرمایهگذاریها به یک میلیارد دلار بالغ گردید.
البته روند این «مصرفگرایی متظاهرانه» تنها با تغییر در گزینههای خرید فراروی افراد، تغییر نخواهد یافت، بلکه این کار نیازمند یک تغییر اساسی در باورهای فرهنگی ویژهای است که افراد را به فزون خواهی و مصرف کالاهای لوکس تشویق میکند."