خلاصة:
در دهه سی میلادی، زمانی که فرانکین روزولت و نمایندگان وقت کنگره، قانون ارتباطات
فدرال را به عنوان گامی در جهت آزادی مطبوعات تصویب نمودند، شاید هرگز این اندیشه
به ذهنشان خطور نمیکرد که روزی، سودجویی و منفعتطلبی مالکان رسانههای غولپیکر
ما، از این آزادی در جهت منافع صاحبان پول و قدرت بهره ببرند. در حالی که اصل وجود
رسانههای رقابتی و مسئول برای عملکرد سالم یک نظام مردم سالار ضروری است، با تمرکز
مالکیت رسانههای پرمخاطب و کلیدی، دنیای امروز در دستان مدیران چند ابرشرکت
رسانهای غولپیکر و بهرهگیری از قدرت اقتصادی لابیگران همسو و قوانین فدرال،
اندک اندک ارزشهای دموکراتیک این رسانهها جای خود را به تلاش درجهت دستیابی به
منافع تجاری و سرگرمی جویی مدیران رسانهها داده است.
ملخص الجهاز:
"در حالی که اصل وجود رسانههای رقابتی و مسئول برای عملکرد سالم یک نظام مردم سالار ضروری است، با تمرکز مالکیت رسانههای پرمخاطب و کلیدی، دنیای امروز در دستان مدیران چند ابرشرکت رسانهای غولپیکر و بهرهگیری از قدرت اقتصادی لابیگران همسو و قوانین فدرال، اندک اندک ارزشهای دموکراتیک این رسانهها جای خود را به تلاش درجهت دستیابی به منافع تجاری و سرگرمی جویی مدیران رسانهها داده است.
چگونه شرایط حاکم بر رسانههای ما تا این حد نامساعد گردیده است؟ پیش از انتخابات میان دورهای سال جاری، بینندگان اخبار تلویزیونهای محلی، شاهد ارائه اطلاعات بیشتری در مورد کاندیداهایی که برای تبلیغات سیاسی خود پول پرداخته بودند، در مقایسه با پوشش اخبار کاندیداهای دیگر بودند.
2- قانون گذاران محلی و ایالتی باید طرحها و لوایحی را تهیه نمایند که ایستگاههای رادیویی و تلویزیونی ملزم گردند تا بخشی از زمانهای پخش برنامههای خود را به صورت رایگان در اختیار کاندیداهای جدید، به عنوان وسیلهای در راستای کاهش تأثیر تبلیغات پولی و بهبود پوشش اخبار مربوط به رقابتهای انتخاباتی قرار دهند."