خوشنویسان ایرانی در دیار هند مقالة

"پس از ابن مقله،سلطان دیگری در این فن پدید آمد بنام:ابن بواب،ابو الحسین‌ علی بن هلال متوفی 423 هـ ق که بنابر قولی پدرش ملا زمان بهاء الدوله دیلمی بوده‌ است،او در حسن خط از فضلای زمانش ممتاز بود و در اقلام بجای مانده از روزگار ابن‌ مقله تصرفاتی کرد و قواعد تازه‌ای در خوشنویسی وضع کرد و به تعلیم کتابت پرداخت. بالاخره کمال قلمهای نامبرده بدست:یاقوت مستعصمی،جمال الدین یاقوت بن‌ عبد الله مستعصمی در قرن هفتم هجری قمری انجام گرفت و شاگردانش از آنجمله‌اند: یوسف مشهدی،احمد سهروردی زنجانی ملقب به شیخ‌زاده و مبارک شاه بن قطب تبریزی‌ به ترویج این هنر در سراسر ایران پرداختند و در کشورهای اسلامی نیز و نشر و انتشار یافت، چنانکه در سرزمین پهناور هندوستان نیز شیوه‌های خوشنویسی معمول بین ایرانیان مورد تقلید و پیروی سلاطین و شاهزادگان و امراء عصر مغولیه گردید و در تحریر خط فارسی‌ با قلمهای مختلف ثلث،نسخ و..."